Tekken 3 en de evolutie van de 3D-Fighter

Tekken kreeg in eerste instantie bekendheid in de Japanse arcadehallen. Street Fighter was geruime tijd de populairste fighter, maar nieuwkomers Virtua Fighter en Tekken zorgden voor een frisse afwisseling in drie dimensies ten opzichte van de klassieke 2D-games.

Van arcade naar console

Een jaar nadat Sega in 1993 het publiek overdonderde met 3D-fighter Virtua Fighter, bracht Namco Tekken naar de Japanse arcadehallen. Net als veel andere vechtspellen uit die tijd, kwam Tekken met acht speelbare vechtersbazen en een arcademodus: een opeenvolging van arena’s waarin je personage na personage moet verslaan om uiteindelijk de eindbaas te trotseren. De arcadekasten van Tekken waren voorzien van Namco’s System 11-arcadeboard, dat in samenwerking met Sony werd ontwikkeld. Dit maakte een overzetting naar de PlayStation een voor de hand liggende en relatief gemakkelijke optie.

Nog geen jaar na het succes van Tekken kwam het vervolg uit, dat ook goed werd ontvangen. Hoewel de game net niet kon tippen aan de visuele pracht en praal van Sega’s Virtua Fighter, werden spelers aangenaam verrast door diverse toegevoegde gameplay-elementen. Zo kreeg het hoofdpersonage uit deel één, Kazuya Mishima (die in dit deel de eindbaas is), de inmiddels iconische sidestep. Daardoor kan hij in de voorgrond en uit de achtergrond bewegen. Ook op het gebied van throws werd de game aanzienlijk uitgebreid. Tot slot werd de cast uitgebreid met maar liefst acht nieuwe en unieke personages.

Anderhalf jaar na de release van Tekken 2 zag Tekken 3 het levenslicht. De game bracht een flinke grafische update mee ten opzichte van haar voorganger. Ook werd er voor het eerst in de serie motion capturing gebruikt om personages zoals Eddy Gordo te voorzien van vloeiend geanimeerde bewegingen, wat de vechtstijlen een stuk realistischer maakt. Het verhaal speelt zich twintig jaar na het tweede deel af, wat betekent dat een deel van de cast is vervangen met jongere varianten van bestaande personages. Zo treedt Jin Kazama in de voetsporen van zijn vader Kazuya.

Plezier op het strand

Met ieder deel van Tekken werden er nieuwe gamemodi toegevoegd. Tekken 2 had de Time trial-, Survival- en Team Battle-modi, maar Tekken 3 gooide daar een schep bovenop. Tekken Force is een aparte singleplayermodus waarin de gameplay meer de vorm van een klassieke sidescrolling beat ‘em up aanneemt. Als speler word je losgelaten in een grote, langwerpige ruimte waarin verschillende vijanden op je pad komen. Tekken Ball is een andere opvallende toevoeging: twee spelers moeten elkaar met behulp van een strandbal uitschakelen. Het was een veelgespeelde modus op veel middagen en avonden met vrienden op de bank.

De minigames die geïntroduceerd werden in Tekken 3 waren voor die tijd vrij uitgebreid. In de jaren daarvoor was het in Street Fighter 2 al mogelijk om een auto total loss te slaan en kon je in Mortal Kombat je kracht testen door harde voorwerpen te breken. De minigames in Tekken 3 hadden meer om het lijf. Tekken Ball bijvoorbeeld zou met wat aanpassingen haast een op zichzelfstaande game kunnen zijn! Minigames die in latere delen werden toegevoegd, wisten niet dezelfde impact te maken als Tekken Force en Ball. De minigames in Tekken 3 zijn dan ook iconisch voor de serie en hebben zeker bijgedragen aan de populariteit van de franchise. Naast de gebruikelijke versus-modus was het voor spelers nu ook mogelijk om op een minder serieuze manier competitief te spelen.

Verbeterd vechtsysteem

Liefhebbers van de traditionele Tekken-gameplay kwamen gelukkig ook aan hun trekken. Het vechtsysteem van Tekken 3 is een stuk verfijnder dan die in voorgaande delen. Zo heeft iedereen de mogelijkheid gebruik te maken van sidesteps, wat het toegankelijker maakt om aanvallen van tegenstanders te ontwijken. Ook zijn de physics realistischer gemaakt ten opzichte van voorgaande delen. Waar vechters in voorgaande games de lucht in konden springen alsof ze zich op de maan begaven, is de zwaartekracht in Tekken 3 beter voelbaar. Dat is voornamelijk gedaan om spelers beter te laten nadenken over hun plaatsing op de grond. Daarnaast zijn er meer mogelijkheden om jezelf snel weer overeind te krijgen na een knockdown, waaronder een zijwaartse (tech)roll.

Tekken 3 was de eerste game binnen de franchise die echt op competitief niveau werd gespeeld. Het was voor die tijd niet uniek dat er een fighter op competitief niveau werd gespeeld, maar 3D-fighters moesten zichzelf nog bewijzen tegenover de traditionelere 2D-fighters. Tekken 3 was niet de eerste Tekken die competitief werd gespeeld, maar wel de eerste Tekken waarvoor toernooien werden georganiseerd. Dat zorgde er ook voor dat in de jaren daarop andere 3D-fighters, zoals Soul Calibur en Dead or Alive, een plekje kregen op toernooien. Inmiddels Tekken niet meer weg te denken in de e-sportscene. Sinds 2017 wordt er ieder jaar een Tekken World Tour (TWT) georganiseerd, waarbij spelers van over de hele wereld punten verdienen door zich te plaatsen op toernooien. Aan het eind van de TWT mogen de twintig spelers met de meeste punten meedoen aan de finale, om te bepalen wie de beste Tekken-speler van de wereld is.

Balans

Ondanks dat Tekken 3 de franchise populair in de competitieve scene heeft gemaakt, is de game alles behalve gebalanceerd. Het gastpersonage Gon (afkomstig uit de gelijknamige manga) is zo klein dat een groot deel van de aanvallen die op hem gericht zijn simpelweg missen. Ancient Ogre, de eindbaas in de game, heeft onder andere een unbreakable throw in zijn moveset, met de mogelijkheid om daarna gegarandeerd een paar extra klappen uit te delen. Ondanks deze ongelijke balans was het voor velen destijds geen probleem - pas met de komst van internet werden deze ervaringen gedeeld met andere spelers. Ook in latere Tekken-spellen waren er wel eens problemen met het balanceren van personages. Iedere Tekken heeft wel een handvol personages dat vaker te zien is op toernooien omdat ze nét wat sterker zijn dan de rest. Hetzelfde geldt voor andere fighters. Zo was Yun ontzettend sterk in Street Fighter 3 en krijgen Smash-spelers nog steeds nachtmerries van Meta Knight uit Brawl of Bayonetta uit Smash 4.

Tegenwoordig is Tekken ondanks de aanhoudende verkoopcijfers niet meer zo populair als rond het begin van deze eeuw. De reeks is met elk deel alleen maar ingewikkelder geworden, mede dankzij de introductie van nieuwe moves en een nog grotere selectie aan personages. Bandai Namco heeft vooralsnog geen uitgebreide tutorial in de game toegevoegd en spelers zijn dan ook genoodzaakt hun informatie van het internet te plukken. De drempel om Tekken op competitief niveau te spelen ligt voor veel spelers dan ook te hoog. Dit werkt afschrikwekkend voor nieuwe spelers, die doorgaans geen idee hebben hoe ze de game het beste kunnen leren.

Tekken 3 blijft voor veel fans de game die de franchise naar een hoger niveau tilde. Het is de game die de blauwdruk legde voor de gehele franchise. Hoewel het spel door toevoegingen van altere delen tegenwoordig niet meer zo soepel aanvoelt als vroeger, staat Tekken 3 nog altijd als een huis en kun je er met gemak uren plezier aan beleven.

In de rubriek Reload bekijken we klassiekers uit de geschiedenis van de game-industrie vanuit het huidige perspectief. Lees ook: